Είναι η τέχνη της πλοκής του έντεχνου λόγου , γραπτού ή προφορικού.
Αν μπορούσαμε να κάνουμε ένα νοητό διαχωρισμό θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε σε:
Πεζογραφία
Σκέψεις, απόψεις, φαντασία όλα πάνω στο χαρτί. Σελίδες και σελίδες να διαβάσεις, να γευτείς, να ταξιδέψεις. Όταν ο λόγος παίρνει τη σκυτάλη και ξεδιπλώνεται μπρος στα μάτια σου τότε σίγουρα δε νοιώθεις μόνος. Έχεις συντροφιά τους ήρωες των βιβλίων, έχεις συντροφιά τους συγγραφείς. Η πεζογραφία ανοίγει δρόμους ονειρικούς για να βαδίσεις. Λέξεις η μια δίπλα στην άλλη σε ένα μαγικό χορό σου δίνουν το κλειδί για άλλες διαστάσεις εκεί οπού όλα είναι πιθανά. Κι εσύ μέσα από όλα αυτά μαθαίνεις.
Μυθιστόρημα
Πάντα η πρώτη λέξη είναι αυτή που διαβάζω με μεγάλη προσμονή. Και πάντα η τελευταία είναι αυτή που με λυτρώνει. Το ενδιάμεσο είναι ένα υπέροχο ταξίδι σε δρόμους φανταστικούς, εκεί που ποτέ δεν πήγα, σε μέρη που ποτέ δεν είδα, μαζί με ανθρώπους που ποτέ δε γνώρισα μα που αγάπησα τόσο πολύ γιατί έζησα την ιστορία τους από κοντά. Από τόσο κοντά που κάποιες φορές ξεχνιόμουν κι ένοιωθα σαν να είμαι εκεί. Σαν να τα ζω εγώ όλα αυτά. Το μυθιστόρημα είναι η γέφυρα που ενώνει τη φαντασία με την πραγματικότητα κι εμείς επάνω της διαβάτες.
Δοκίμιο
Η επιταγή της ανθρώπινης φύσης να μιλήσει, να εκφράσει μια άποψη για ένα θέμα που αφορά πολλούς είναι αυτή που δημιουργεί ένα δοκίμιο. Το δοκίμιο είναι ένας τρόπος να μιλήσεις για πράγματα που θεωρείς σημαντικά σε ανθρώπους που ίσως να μη συναντήσεις ποτέ. Είναι ανθρώπινη η ανάγκη για επικοινωνία και είναι θεϊκή η ταύτιση πολλών ανθρώπων πάνω σε μια ιδέα, ένα ιδανικό. Το δοκίμιο είναι ο δρόμος για να ταυτιστούμε και να δράσουμε μαζί. Όλοι μαζί για το καλύτερο.
Νουβέλα
Μια ιστορία που θέλησε να ειπωθεί. Όχι με πολλά λόγια. Μόνο με όσα χρειάζεται. Αφήνει σε μας να δούμε λίγο παρακάτω από αυτό που μας δείχνει. Αφήνει σε μας να βρούμε μέσα μας κι άλλες πτυχές των ηρώων. Η νουβέλα ίσως πιο φιλελεύθερη από το μυθιστόρημα ξυπνά τη φαντασία και μας ξεναγει σε τόπους, χρόνους και ψυχές τόσο μοναδικές όσο και οι δικές μας. Μερικές φορές μια ιστορία μπορεί να ειπωθεί καλύτερα με λιγότερα λόγια.
Θεατρικό
Υπάρχουν ιστορίες τόσο δυνατές, γεμάτες συναισθήματα τόσο βαθιά μέσα στις καρδιές των ηρώων που κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε ποτέ να τις διηγηθεί. Αυτές τις ιστορίες μόνο να τις ζήσεις μπορείς. Να γίνεις μέρος τους. Να βρεθείς στα αλήθεια σε μια μακρινή εποχή, μεσα σε ένα σπίτι στην εξοχή, ή σε ένα πανδοχείο, ή όπου αλλού μπορείς να φανταστείς και να δεις με τα ίδια σου τα μάτια την ιστορία να διαδραματίζεται μπροστά σου. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Η μαγεία του θεάτρου είναι η δημιουργία μιας ψευδαίσθησης τόσο δυνατής που είναι αδύνατο να αντιληφθείς οτι δεν είναι αλήθεια. Ή μήπως είναι;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ
ΕΣΤΙΝ ΟΥΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΙΜΗΣΙΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑΣ, ΜΕΓΕΘΟΣ ΕΧΟΥΣΗΣ, ΗΔΥΣΜΕΝΩ ΛΟΓΩ, ΧΩΡΙΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΟΡΙΟΙΣ, ΔΡΩΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΥ ΔΙ’ΑΠΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΔΙ’ΕΛΕΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥ ΠΕΡΑΙΝΟΥΣΑ ΤΗΝ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΘΑΡΣΙΝ.
(Ορισμός της τραγωδίας)
Παραμύθι
Εποχές πολύ πολύ μακρινές σε χώρες μαγικές γεμάτες παλάτια, βασιλιάδες, ζώα που μπορούν να μιλήσουν με ανθρώπινη φωνή, δυσκολίες που ξεπερνιούνται όσο μεγάλες κι αν φαίνονται με απέραντη βοήθεια από ξωτικά και νεράιδες και αγάπη. Το καλό και το κακό τόσο εύκολο να τα ξεχωρίσεις σε ένα κόσμο γεμάτο φίλους. Το παραμύθι είναι η πρώτη μας συντροφιά όταν είμαστε παιδιά και η πρώτη μας προειδοποίηση. Στη ζωή υπάρχει το καλό και το κακό μα ό,τι κι αν συμβεί, η αγάπη στο τέλος κερδίζει.