Νύχτα

Αφανέρωτες ελπίδες μιας παράλογης αγάπης.
Λες και αν τις φανερώσεις θα χαθούν οριστικά.
Γίνεσαι κι απόψε θύμα της δικής σου της απάτης
κι ονειρεύεσαι τη μέρα που έχει φύγει βιαστικά.

Μην μιλήσεις σε ανθρώπους που δεν έχουνε πιστέψει
να σου πούνε πως θα φύγεις απ’ τα νύχια του κακού
γιατί δεν καταλαβαίνουν πως μπορείς με μια σου σκέψη
να πετάξεις μακριά σου τα δεσμά του λογικού.

Ποιος θα έρθει να σε πάρει αγκαλιά μέσα στη νύχτα;
Είσαι μόνη σου κι απόψε. Πρέπει απλά να το δεχτείς.
Κι όσα δάκρυα σε καίνε στο κερί σκύψε και ρίχ’ τα.
Μόνο έτσι απο τις στάχτες σου θα αναγεννηθείς.

Κι όπως πάντα πριν τελειώσει η δύναμη σου, θα χαράξει
και θα δεις πόσο γενναία άντεξες τον ξεπεσμό.
Ποιος μπορεί μέσα στο φως τη ζωή σου να πειράξει;
Ποιος μπορεί να σου θολώσει με σκοτάδια το μυαλό;

Που έχεις κρύψει την ελπίδα; Χθες αργά στα σκοτεινά;
Κοίτα μέσα στην καρδιά σου σ’ ένα χτύπο θα τη βρεις.
Και αυτή θα σε γιατρέψει από ότι σε πονά
και θα δώσει στα όνειρά σου μια πνοή ξανά να ζεις.

Ναταλία Παπαϊωάννου