Αν ήμουν

Αν ήμουν μέσα στη βροχή μία σταγόνα της
Θα ’ψαχνα να ’βρισκα τα χείλια σου να πέσω
Και από εκεί μες στην καρδιά και τον αγώνα της
Θα προσπαθούσα τη ζωή μου να χωρέσω.

Αν ήμουν μέσα στον αέρα ένα φύσημα
Με τη δροσιά μου θα σου χάιδευα τα μάτια
Μακριά απ’ τα θέλω και τα πρέπει τα ανεπίσημα
θα σε κρατούσα κι ας γινόμουνα κομμάτια.

Αν ήμουν μέσα στην αυγή ένα απ’ τα χρώματα
Για σένα μόνο θα ανέτειλα να δεις
Πως ότι θέλουν οι καρδιές μας και τα σώματα
Αν είσαι δίπλα το μπορώ και το μπορείς.

Αν ήμουν μέσα από τον ήλιο μια αχτίδα
Σένα θα διάλεγα απ’ όλους να φωτίζω
Να γίνω μέσα στη ζωή σου η ελπίδα
Και ευτυχία στην ψυχή σου να χαρίζω.

Μα είμαι απλά μια γυναίκα λίγο αδύναμη
Που ίσως έχασα το δρόμο μου από λάθος
Κι όταν σε γνώρισα ανακάλυψα τη δύναμη
Να αρχίσω πάλι απ ’την αρχή. Και κατά βάθος…

Ίσως εσύ να εις ’η βροχή και ο αέρας μου
Να ’σαι τα χρώματα ο ήλιος κι η αυγή μου
Γι’ αυτό κι εγώ στο δειλινό αυτής της μέρας μου
Πάνω στα χέρια σου αφήνω τη ζωή μου.

Ναταλία Παπαϊωάννου